آموزش داستان نویسی

روزی روزگاری، بزرگان خانواده، اتفاقات برآمده از دل تاریخ را در قالب داستان‌های روایی برای فرزندان خود نقل می‌کردند. حل مشکلات روزمره، تضمین بقا و انتقال حکمت به نسل‌های دیگر، از جمله کارکردهای این داستان گویی ها بود. داستان‌ها تنها برای نقل روایت‌های ادبی نیستند، بلکه می‌توانند برای نشان دادن پیچیده‌ترین و انتزاعی‌ترین مفاهیم استفاده شوند. داستان‌ها به یک‌باره تفکر، احساسات و تخیل ما را درگیر می‌کنند. ما به عنوان شنونده با ذهن و بدن خود وارد دنیای روایت می‌شویم و به آن واکنش نشان می‌دهیم. داستان‌ها قدرتمند هستند آنها می توانند اخلاق را آموزش دهند؛ ارزش‌هایی که نویسنده داستان فکر می‌کند مردم باید با آن زندگی کنند. داستا‌ن‌ها می‌توانند تاریخ تدریس کنند، مردم را سرگرم کنند و یا افراد را وادار کنند که در مورد اتفاقات با روشی فکر کنند که قبلاً هرگز درباره آن‌ها فکر نکرده‌اند. داستان‌ها می‌توانند ما را بخندانند و یا به گریه بیاندازند. داستان گفتن بخش بزرگی از چیزی است که باعث می‌شود افراد با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. داستان‌ها بخش مهمی از هر فرهنگ یک جامعه هستند. داستان‌های مربوط به کشور و تاریخ به ما کمک می‌کند به ملت خود افتخار کنیم. داستان‌سرایی در ایران از دیرباز رایج بوده است. شاهنامه‌ فردوسی، گلستان سعدی و سایر آثار گران‌بهای گواه این موضوع هستند. این آثار علاوه بر حالت داستانی خود به خوبی مطالب آموزنده را برای افراد نقل می‌کنند. شنیدن داستان ها و خاصه آموختن هنر داستان نویسی، به معنای توانمندتر شدن و بدست آوردن ابزاری بسیار مؤثر برای تأثیرگذاری بر افکار، احساس و رفتار دیگران است. این هنر، تنها به بزرگسالان اختصاص ندارد و کودکان و نوجوانان نیز می توانند آن را بیاموزند. داستان نویسی شکلی از هنر است که تجربه‌های انسانی را آموزش می‌دهد و همچنین ابزاری مؤثر برای یادگیری و رشد در کودکان و نوجوانان است. طبق تحقیقات انجام‌شده، داستان سرایی در کودکان باعث ایجاد همدلی، خلاقیت، رشد مغز و مهارت‌های اجتماعی، ارتباطی و بین فردی می شود. داستان نویسی باعث می‌شود تا نوجوانان به سادگی قدرت تخیل خود را در امور مختلف فعال کنند. همین موضوع باعث ایجاد خلاقیت در آن‌ها می‌شود. از سوی دیگر داستان نویسی به توسعه درک آن‌ها از احساسات در هنگام ارتباط با شخصیت‌های داستان کمک می‌کند.زمانی که آن‌ها به درک مناسبی از احساسات را برسند، تمایل بیشتری پیدا می‌کنند تا به دیگران احترام بگذارند.

این درس تحت عنوان «آموزش داستان نویسی در 12 جلسه کلیات مورد نیاز برای تسلط ابتدایی به مهارت داستان نویسی را به مخاطبان انتقال می دهد. استاد این هدف را از طریق پرداختن به موضوعات متعددی از قبیل ویژگی های هنرمندان و شرایط و لوازم نویسندگی، تعریف داستان و گونه های آن، ساختمان رمان، ساختار و موضوع در داستان، سوژه و نقش آن در داستان، شیوه های دریافت و پرورش سوژه، جایگاه طرح و پیرنگ در داستان، تصادف و کشمکش در داستان، شخصیت پردازی، گفتگو و زاویه دید در داستان به پیش می برد. بیایید با یکدیگر نگاهی به گوشه ای از سخنان استاد بیندازیم. «هنر یک امر موروثی نیست و تا حالا کسی ژنی به نام ژن عامل انتقال توارث هنری را کشف نکرده است. این جمله را بالای دفتر خود بنویسید که هنر یک مهارت است و هر مهارتی آموختنی است».