«از خدا جوییم توفیق ادب - بی ادب محروم گشت از لطف رب». یادش بخیر، هنوز در آغاز آموختن الفبای زبان بودیم که معلم با خطی خوش روی تخته سیاه نوشت: «ادب، آداب دارد». ما با آن چهار حرفی که آموخته بودیم، حالا می توانستیم جمله ای با ظاهری زیبا را بنویسیم. زمانی که نوشتن آن را تکرار می کردیم، نمی دانستیم که آن جمله، همزمان تمام معنای الفبای انسانیت را نیز دربرمی گیرد. بعد از سال ها علم اندوزی، حالا دوباره به آن جمله رسیده بودیم و می دانستیم که ادب، یعنی کلید همه فضائل، آداب دارد و آموختن این آداب به معنای تبدیل شدن به یک انسان خوب و همزمان شهروند، همسر، پدر و دوست خوب است. دانستیم که هر کاری از گفتگو تا نیایش و ارتباط با هر چیزی از انسان ها تا محیط زیست، آداب خاص خود را دارد. به راستی پی بردیم که آن ادب و این آدب، لطفی از پرودگار به هر انسانی است. این چنین بود که اگر در آن زمان، متأثر از این جمله، به دنبال این بودیم که به کودکی با ادب تبدیل شویم، هم اکنون به دنبال آموختن آداب کارها، برای تبدیل شدن به یک انسان خوب و ضمناً موفق در اجتماع بودیم. علم اخلاق را معمولاً به دو قسم نظری و عملی تقسیم می کنند. قسم نخست، فضیلت ها و رذیلت ها را توصیف می کند و در بخش دوم، نحوه آراستن خود به یکی و پیراستن دیگری از خود را می آموزیم. با این علم در واقع، از وضعیت نامناسب موجود خود دور می شویم و به سوی وضعیت و تصویری ایده آل و زیبا از خود می رویم. بدین سبب است که این اخلاق را از جهتی می توان آیین زندگی و یا اخلاق کاربردی نامید. انسان موجودی اخلاقی است و نیاز او به فضیلت، از درونش می جوشد. اگر می خواهید به این نیاز فطری خود، فارغ از بحث های پیچیده نظری، پاسخ دهید. اگر راز موفقیت در کارها را می خواهید و در پی پاسخ به این سؤال هستید که در موقعیت های مختلف چگونه باید عمل نمایید. شما گام نخست ورود به درس حاضر را برداشته اید. با درس «آیین زندگی-اخلاق شهروندی» در خدمت شما هستیم.
این درس در 6 جلسه توسط استاد حسین سروقامت ارائه شده است. هدف اصلی استاد، ترسیم آدابی است که آموختن آن ها به معنای آموختن رموز درست انجام دادن کار خود در هر زمینه ای است. ایشان این هدف را طریق پرداختن به موضوعاتی از قبیل ارتباط اخلاقی دانشجو با خود و استادش، گام های اساسی برای بهبود فضای کسب و کار، آثار صله رحم، شاخص های اخلاق شهروندی و اخلاق محیط زیست به پیش می برد. بیایید قبل از ورود به درس، به گوشه ای از سخنان استاد نگاهی بیندازیم. « رقیب بتراشیم و روی رقبایمان یک حساب ویژه باز کنیم. در فرهنگ کسب و کار، وجود رقیب یک عنصر بسیار سازنده و مفید است. و حتی گاهی وقت ها بعضی شرکت ها که رقیب نداشتند برای خودشان رقیب می تراشیدند تا با وجود او کارشان را توسعه ببخشند و بهینه کنند».