بازخوانی رابطه ایران و غرب

می گوید: «قبول کن که ما ایرانیان به کشورهای غربی بیش از اندازه بدبین هستیم. با دوستان مروت و با دشمنان مدارا باید کرد». به نظر شما چنین سخنی قابل قبول است؟ برای رسیدن به پاسخ درست تنها داشتن اندکی حافظه ی تاریخی کفایت می کند. مردی خوب، با کمالات و به معنای واقعی کلمه میهن پرست بود، ولی متأسفانه کمی بیش از حد حقوق دان بود. در دنیای یک حقوق دان، معادلات قدرت و خباثت های سیاسی جایی ندارند. او با چنین نگاهی، از آمریکایی ها خواست تا دست استعمار انگلیس را از استعمار نفت ایران قطع کنند. آمریکایی ها نیز بسیار زیبا، دست خود او را برای همیشه از سیاست و قدرت دور نمودند. سخن از جنبش ملی شدن صنعت نفت و نخستین رابطه جدی ایران با آمریکاست. آمریکایی ها بعد از کودتا بر علیه مصدق، برای چند دهه سلطه ای کامل و همه جانبه را بر کشور ایران تحمیل نمودند. امام خمینی (ره) با بهره گرفتن از این تجربیات تاریخی، از همان ابتدای مبارزه ی خود، نوک پیکان حملات خود را متوجه آمریکا و کشورهای غربی نمود. او ریشه مشکلات و گرفتاری های ایران، خاورمیانه و حتی جهان را کشوری می دانست که نماینده شیطان است. هویت چنین کشوری در سلطه گری و تجاوز است و ارتباط مبتنی بر احترام متقابل با چنین کشوری ناممکن است. برای اراده سلطه جویانه چنین کشوری، هیچ حدی وجود ندارد و این کشور همچون شیطان به چیزی جز از بین رفتن کامل اراده مستقل سایر کشورها و اسارت آن ها رضایت نمی دهد. در چنین وضعیتی، جدال ایران اسلامی، سلطه ستیز، عدل گرا و انقلابی با آمریکا، جدالی هویتی مابین هست و نیست است. خوشبختانه تا کنون در این جدال، آمریکا و کشورهای غربی نتوانسته اند به خواسته های خود برسند. زمان نیز به نفع ایران در جریان است. هرچه جلوتر می رویم، با ایرانی قوی تر و جهانی با نظمی چندقطبی مواجه هستیم. علی رغم این واقعیت، این جدال هنوز پایان نیافته است. هنوز غربی ها منتظرند تا لحظه ای خستگی ناشی از جنگ و تحریم های همه جانبه، عقل ایرانیان را زائل نماید. تا ایرانیان به خود بقبولانند که اگر در رابطه خود با غرب از خود حسن نیت نشان دهند، در آینده روابط بهتری با آن ها خواهند داشت. اما انتظار آن ها بی مورد است و ایران هیچ گاه لیبی نخواهد شد.

این درس تحت عنوان «بازخوانی رابطه ایران و غرب» در 6 جلسه ارائه شده است. هدف اصلی این درس، تشریح فراز و نشیب های روابط کشورهای غربی به سرکردگی آمریکا با ایران است. این خط سیر نشان می دهد که ماهیت این رابطه، بر دشمنی استوار است. آمریکا و کشورهای غربی با تکیه بر فشار تحریم، در سالیان متعددی است که به دنبال کشاندن ایران به میز مذاکره هستند. مذاکره مدنظر آن ها در واقع نوعی چشم پوشی از منافع ملی و هویت و خواسته های انقلابی ایرانیان است. در این درس ابتدا به موضوعاتی از قبیل لغو قراداد دارسی توسط رضاشاه، سقوط دولت مصدق و واگذاری 25 ساله نفت ایران به شرکت های غربی و تحریم ایران در طول جنگ تحمیلی پرداخته شده است. ادامه این درس، توصیفی از حرکت زیگزاگی جبهه غرب مبنی بر فشار و تحریم-درخواست مذاکره-تن ندادن ایران به زیاده طلبی غربی-تحریم بیشتر ایران است. علی رغم میل به مذاکره و نشان دادن حسن نیت توسط جریان اصلاحات، این قاعده همچنان برای آن ها نیز صادق بوده است.